Oto nasza kulturaSwego czasu na mińskim portalu pojawił się temat związany z zajmowaniem miejsc w pociągach. Temat budzący kontrowersje, różne opinie ( w zależności, czy częściej jest się zajmującym, czy tym, któremu tuż przed nosem miejsce zajmują) został wyjaśniony pod względem prawnym, jednak co mnie w nim najbardziej zaciekawiło to wątek dotyczący kultury osobistej pasażerów (oraz, również, ich odwagi cywilnej). Tu przedstawię kilka spostrzeżeń zaczerpniętych z mojego długoletniego, „kolejarskiego" doświadczenia.
Historia (nie) jednej podróżyPodany czas opóźnienia (40min) został już „zrealizowany", a pociągów jak nie było tak nie ma. W tym momencie znika z lewego wyświetlacza pociąg opóźniony 30min., zostaje ten po prawej opóźniony 40min. Po następnych kilku minutach znika pociąg z prawego wyświetlacza, na lewym pojawia się pociąg „planowy" 19.57, już opóźniony blisko 10 min.
Wreszcie - jest zapowiedź pociągu do Siedlec. Wreszcie - wjeżdża. Wjeżdża, ale nie na peron lewy, tam gdzie był wyświetlany pociąg do Siedlec, tylko na prawy, tam, gdzie nie było wyświetlane nic. (nadążają jeszcze Państwo? ;)). Po chwili na peron wjeżdża drugi pociąg do Siedlec, zapowiadany jako 19.57, a tak naprawdę przyspieszony z 19.11, co jest istotne dla tych, którzy mieliby zamiar wysiadać na przystankach, na których pociąg przyspieszony się nie zatrzymuje.
Obserwacje i wnioski. Mińskie peryferia. Poezja. Literatura. Spacery po mieście w słońcu i w słocie. Muzyka. Sport. Trochę tańca. Garść prawie filozoficznych uwag i prawie socjologicznych spostrzeżeń. Kilka zdjęć. Mój mińsko-mazowiecki blog."
